CIAŁO - ZMIENNA TOŻSAMOŚĆ MEDIUM
CIAŁO zatraciło swoją integralność w momencie gdy nauka
pozyskała narzędzia mogące odwrócić naturalną kolej rzeczy.
Paradoks; oswobodzone z niewoli czasu, zostaje usidlone przez swojego wybawcę:
CIAŁO - MEDYCYNA
CIAŁO - TECHNOLOGIA
CIAŁO - MATERIA - jest modelowana, rzeźbiona, malowana, okaleczana
i upiększana.
Zmiany, transformacje, wszelkie ingerencje w ludzkie ciało prowadzą do coraz głębszego uprzedmiotowienia ciała. Implanty, zarówno te spełniające funkcje medyczne, jak i te silikonowe i botoksowe zaspakajające ‘osobniczą‘ próżność, przekształcają ciało w mechanizm, który wraz z postępem techniki można-należy ulepszać.
Ciało, jako przedmiot-podmiot sztuki pozwala na samookreślenie się człowieka. W pracy nad jego kształtem jednostka oczekuje niczym nieskrępowanej wolności decydowania o sobie, o swojej kondycji fizycznej. W obliczu zachwiania TOŻSAMOŚCI DUCHOWEJ na pierwszy plan wysuwa się TOŻSAMOŚĆ BIOLOGICZNA. Nieustanna chęć udoskonalania się na płaszczyźnie skóry, w strefie zewnętrzności to nigdy niedokończony autoportret. DOSKONAŁOŚĆ CIAŁA - to warunek samoakceptacji, synonim współczesnej perfekcyjności jednostki.
jestem przekonana, że wśród wszystkich przejawów nietrwałości ciało ludzkie jest najwrażliwszym, jedynym źródłem wszelkiej radości, wszelkiego bólu i wszelkiej prawdy.
